ik neem je mee in de ochtendglorie van Tangerang
15 December 2013 | Indonesië, Sangereng Dua
Ik neem je mee op reis...
Als de zon nog bezig is zijn weg te vinden naar Tangerang en alle Nederlandse expats nog slapen... zijn de lokale kinderen en volwassenen al druk in de weer en volop aan het leven, de ene is bezig zijn eten te verzamelen op een vuilnisbelt, de andere is zich aan het voorbereiden om spullen te kunnen verkopen deze dag.. en kinderen zijn al druk aan het sporten om een uurtje of 4 in de nacht.. Het leven begint hier vroeg, kunnen ze niet slapen? Of slapen ze overdag veel.. Ik heb geen idee, wat ik wel weet is dat het in de ochtend iets koeler is dan overdag, het zal 24 graden zijn i.p.v. 33.
Op een dag besluit ik ook eens naar buiten te gaan, wandelen met Norah zodra ze wakker wordt en gegeten heeft.. Om half 8 in de morgen lopen we samen ons huis uit, ik neem een diepe inhaal lucht.. Het ruikt naar warmte, vlindertuin warmte in dierenpark Emmen met een mix van straatdamp geur en de geur van indonesie, dit komt me te gemoed en begroet me vriendelijk.. Het voelt goed, maar niet als thuis, het is iets koeler dan normaal.. Ik lag naar Norah en Norah lacht terug, ze vindt het heerlijk, even uit huis te zijn en om zich heen alle bomen te kunnen bewonderen. Ik loop door onze straat en als ik naar rechts kijk zie ik huizen, mannen die hun auto's aan het wassen zijn, elke dag weer en werksters die de oprit aan het aanvegen zijn. Als ik naar rechts kijk, word ik aangestaard door vriendelijk lachende tuinmannen van het park die al lang begonnen zijn met werken in de tuin, "selemat pagi" (goede morgen) zeg ik en lach vriendelijk terug. Ondertussen loop ik door en kan nog net een grote blauwe vlinder ontwijken die de dag vrolijk begint met een fladderend dansje.. Ik word vrolijk van de hard werkende mannen, vrolijk kijkende tuinmannen en Norah die lekker aan het spelen is in haar buggy.. Wat is het leven toch bijzonder.. Dan loop ik door en een paar mensen lopen op me af, het is een man met zijn vrouw, de man kijkt naar Norah en vraagt zich af of ze een jongen of meisje is.. Hij begint te praten in een internationale taal, de babytaal "kuzzikuzzikuzzi", Norah kijkt eens bedenkelijk op en besluit ze een lachje te geven.. Ze zeggen gedag en wij lopen door. Dan zie ik in de verte een man gehurkt, met een t-shirt over zijn hoofd tegen de ondertussen omhoog gekropen zon, zijn ogen zijn zichtbaar maar de rest is afgedekt, waarom? . Ik loop dichterbij en zie dat hij een emmer leeggooid in een put, hhmm wat zal er in die emmer zitten vraag ik mezelf af.. Hoe dichterbij ik kom, hoe duidelijker het wordt, het is waarschijnlijk zijn familie's en zijn eigen ontlasting verzameld in een emmer.. Iieuuuwww!! De wc papiertjes schraapt hij met een plamuurmes van de randen af, zo de put in.. Getsiee,.. Ik loop opeens een stukje sneller en vraag me af of iedereen dit zo doet? .. Vast niet..
Ik kom andere moeders tegen en Nanny's met ander mans kinderen. Ik groet ze en we wisselen een blik uit naar elkaars kind, we lachen vriendelijk en lopen door..! Rondje park en ons huis is weer in zicht. Een kwartier verder en zoveel dingen gezien. Wat een wereld van verschil zeg ik tegen Norah en ik plof mezelf neer op de bank, benen in de lucht en schrijf dit bericht, in de hoop dat je mee bent genomen naar de plek wat ik nu mijn thuis noem voor een poos.. Tangerang.
Als de zon nog bezig is zijn weg te vinden naar Tangerang en alle Nederlandse expats nog slapen... zijn de lokale kinderen en volwassenen al druk in de weer en volop aan het leven, de ene is bezig zijn eten te verzamelen op een vuilnisbelt, de andere is zich aan het voorbereiden om spullen te kunnen verkopen deze dag.. en kinderen zijn al druk aan het sporten om een uurtje of 4 in de nacht.. Het leven begint hier vroeg, kunnen ze niet slapen? Of slapen ze overdag veel.. Ik heb geen idee, wat ik wel weet is dat het in de ochtend iets koeler is dan overdag, het zal 24 graden zijn i.p.v. 33.
Op een dag besluit ik ook eens naar buiten te gaan, wandelen met Norah zodra ze wakker wordt en gegeten heeft.. Om half 8 in de morgen lopen we samen ons huis uit, ik neem een diepe inhaal lucht.. Het ruikt naar warmte, vlindertuin warmte in dierenpark Emmen met een mix van straatdamp geur en de geur van indonesie, dit komt me te gemoed en begroet me vriendelijk.. Het voelt goed, maar niet als thuis, het is iets koeler dan normaal.. Ik lag naar Norah en Norah lacht terug, ze vindt het heerlijk, even uit huis te zijn en om zich heen alle bomen te kunnen bewonderen. Ik loop door onze straat en als ik naar rechts kijk zie ik huizen, mannen die hun auto's aan het wassen zijn, elke dag weer en werksters die de oprit aan het aanvegen zijn. Als ik naar rechts kijk, word ik aangestaard door vriendelijk lachende tuinmannen van het park die al lang begonnen zijn met werken in de tuin, "selemat pagi" (goede morgen) zeg ik en lach vriendelijk terug. Ondertussen loop ik door en kan nog net een grote blauwe vlinder ontwijken die de dag vrolijk begint met een fladderend dansje.. Ik word vrolijk van de hard werkende mannen, vrolijk kijkende tuinmannen en Norah die lekker aan het spelen is in haar buggy.. Wat is het leven toch bijzonder.. Dan loop ik door en een paar mensen lopen op me af, het is een man met zijn vrouw, de man kijkt naar Norah en vraagt zich af of ze een jongen of meisje is.. Hij begint te praten in een internationale taal, de babytaal "kuzzikuzzikuzzi", Norah kijkt eens bedenkelijk op en besluit ze een lachje te geven.. Ze zeggen gedag en wij lopen door. Dan zie ik in de verte een man gehurkt, met een t-shirt over zijn hoofd tegen de ondertussen omhoog gekropen zon, zijn ogen zijn zichtbaar maar de rest is afgedekt, waarom? . Ik loop dichterbij en zie dat hij een emmer leeggooid in een put, hhmm wat zal er in die emmer zitten vraag ik mezelf af.. Hoe dichterbij ik kom, hoe duidelijker het wordt, het is waarschijnlijk zijn familie's en zijn eigen ontlasting verzameld in een emmer.. Iieuuuwww!! De wc papiertjes schraapt hij met een plamuurmes van de randen af, zo de put in.. Getsiee,.. Ik loop opeens een stukje sneller en vraag me af of iedereen dit zo doet? .. Vast niet..
Ik kom andere moeders tegen en Nanny's met ander mans kinderen. Ik groet ze en we wisselen een blik uit naar elkaars kind, we lachen vriendelijk en lopen door..! Rondje park en ons huis is weer in zicht. Een kwartier verder en zoveel dingen gezien. Wat een wereld van verschil zeg ik tegen Norah en ik plof mezelf neer op de bank, benen in de lucht en schrijf dit bericht, in de hoop dat je mee bent genomen naar de plek wat ik nu mijn thuis noem voor een poos.. Tangerang.
-
15 December 2013 - 18:41
Mam:
Ik heb met jou meegelopen hoor, ik zat helemaal in je verhaal, prachtig!!! -
15 December 2013 - 22:53
Sjanie:
Wat kun je toch ontzettend leuk schrijven . Heel beeldend. En wat een bedrijvigheid zo in de vroege morgen. Meer als inde middag als wij dit rondje liepen.
-
16 December 2013 - 08:19
Peggy:
Mooi geschreven! Alsof ik inderdaad even met jullie meewandel...
lfs -
16 December 2013 - 11:29
Martha:
Ik krijg het er warm van! Heel mooi beschreven.xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
